颐

yí

1. бет, кескін, жақ, шықшыт

颐支 — жағын таяну

解颐 — кескініне күлкі үйірілу, күлімсіреп сала беру

颐指 — емеурінімен мезгеу, қабағымен жұмсау, ишарамен дедектету, емеурінімен жүгірту

2. демалу, тынығу, дамылдау, тыныстау, күтіну

颐神 — тынығу, демалу

颐养 — күтіну, баптану

大快尕颐 — құмарынан бір шығу, сарығын бір басу, тәбетін бір қандыру